Wyobraź sobie dziecko siedzące przy oknie.

Patrzy na deszcz spływający po szybie, a w oczach ma smutek, którego trudno nie zauważyć. W tym momencie cały jego świat kręci się wokół jednego pytania: "Gdzie jest mój tata?"

Dziecko tęskni za ojcem na różne sposoby. Czasem pyta wprost, dlaczego tata nie przychodzi, dlaczego nie ma go na jego urodzinach albo dlaczego inne dzieci mogą bawić się ze swoimi ojcami, a ono nie. Innym razem ta tęsknota przejawia się w cichych gestach  rysuje obrazki z rodziną, gdzie tata jest obecny, albo tuli misia, mówiąc mu to, czego nie może powiedzieć ojcu.

Czy dziecko zapomina swojego tatę?

Nie, dziecko nie zapomina.

Nawet jeśli dorośli próbują wymazać ojca z jego życia, to wspomnienia i potrzeba relacji pozostają. Dziecko pamięta, jak tata podnosił je do góry, jak śmiali się razem, jak uczył je jeździć na rowerze itp...

Każde miejsce, które odwiedzili razem, każdy drobny gest zostawia ślad w sercu dziecka.

Jak dziecko odreagowuje tęsknotę?

Tęsknota za ojcem może wpływać na zachowanie dziecka w różny sposób. Niektóre dzieci zamykają się w sobie, są smutne, wycofane, mniej pewne siebie. Inne mogą odreagowywać frustrację gniewem, nieposłuszeństwem, a nawet agresją.Wszystko po to, by zwrócić na siebie uwagę, by ktoś zauważył ich ból.

Zdarza się też, że dzieci tworzą w swojej głowie własne historie. Skoro dorośli nie mówią prawdy, dziecko samo próbuje odpowiedzieć na pytanie:

Dlaczego tata mnie zostawił? Może myśleć, że to jego wina, że zrobiło coś złego, że nie jest wystarczająco dobre. To uczucie braku zrozumienia i odpowiedzi tylko pogłębia ból.

Co się dzieje, gdy dziecko jest poddane alienacji?

Kiedy jedno z rodziców świadomie odsuwa dziecko od drugiego, pozbawiając je kontaktu z ojcem, skutki mogą być druzgocące. Dziecko może być karmione fałszywymi przekonaniami:

Tata cię nie kocha.

Tata nas zostawił.

Tak będzie lepiej dla ciebie.

Z czasem dziecko zaczyna wierzyć w te słowa, ale w głębi serca nadal odczuwa pustkę. Brak ojca pozostawia dziurę, której nie da się łatwo zapełnić. Takie dziecko może dorastać z brakiem poczucia bezpieczeństwa, niższą samooceną i trudnościami w budowaniu własnych relacji.

Co dzieje się, gdy w domu pojawia się nowy tata?

Wyobraź sobie, co dzieje się w głowie dziecka, gdy do jego życia zostaje wprowadzony nowy tata. Nowy mężczyzna, którego dziecko ma nazywać "tatą", zastępując w ten sposób tego, którego kocha i za którym tęskni.

Na początku dziecko może być zdezorientowane. Często próbuje odnaleźć się w tej nowej rzeczywistości, podporządkowując się dorosłym. Jednak w sercu pozostaje pytanie: Dlaczego ten pan ma być moim tatą? Przecież ja już mam tatę.

Jeśli do tego dochodzą słowa, że "twój tata cię nie chce" albo "on już o tobie zapomniał", dziecko zaczyna w to wierzyć. Ale to nie oznacza, że przestaje kochać swojego prawdziwego ojca. Zamiast tego może pojawić się wewnętrzny konflikt – z jednej strony pragnienie akceptacji nowej sytuacji, z drugiej lojalność wobec swojego taty. W takich sytuacjach dzieci często starają się dopasować do narzuconych reguł, tworząc iluzję szczęścia w nowej rodzinie.

Ale w głębi serca nadal tęsknią za swoim ojcem.

Nowy tata nigdy nie zastąpi tego, który był obecny w ich pierwszych wspomnieniach.

Jak dorastające dziecko reaguje na prawdę?

Kiedy dziecko dorasta i dowiaduje się, że przez lata było okłamywane  że jego biologiczny ojciec wcale go nie zostawił, ale został od niego odcięty – może przeżyć emocjonalny wstrząs. Pojawiają się pytania:

Dlaczego mi to zrobiono?

Dlaczego nikt nie powiedział mi prawdy?

Mogą pojawić się złość, żal, a nawet poczucie straty, którego nie da się cofnąć. To doświadczenie może wpłynąć na dorosłe życie dziecka, na jego zdolność do zaufania innym i budowania zdrowych relacji.

Czy zatem alienacja rodzicielska jest przemocą psychiczną?

Alienacja rodzicielska to nic innego jak  odbieranie dziecku prawa do relacji z jednym z rodziców i karmienie go kłamstwami  to forma przemocy psychicznej!

Dziecko jest wówczas traktowane nie jako odrębny człowiek, ale jako narzędzie w rozgrywkach dorosłych.

 2025. Fundacja Dziecięcy Głos 

Wszelkie prawa zastrzeżone. Treści zamieszczone na tej stronie, w tym teksty, zdjęcia, grafiki i materiały multimedialne, są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane, reprodukowane ani wykorzystywane w jakiejkolwiek formie bez wyraźnej pisemnej zgody Fundacji.

Fundacja  Zarejestrowana w Sądzie Rejonowym w Gliwicach ,

X Wydział  Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego.

KRS: 0001138831

NIP: 6312727560

REGON: 540341958